ભૂતકાળની ભૂલોને પકડી રાખવાથી સંબંધ કેમ તૂટે છે?

માનવ જીવનમાં સંબંધોએ સૌથી નાજુક દોરી છે. આ દોરી પ્રેમ, વિશ્વાસ, સન્માન અને સમજણ પર ટકી રહે છે. પરંતુ કેટલાંક લોકો માટે એક વાત સમજી લેવી બહુ મુશ્કેલ બની જાય છે— ભૂલોને સતત યાદ રાખવાથી કોઈ જીતતો નથી, પરંતુ સંબંધો અવશ્ય હારી જાય છે.

અમને બહુ વખત લાગે છે કે જે વ્યક્તિએ ભૂલ કરી છે, તેને યાદ કરાવવી એ આપણો હક્ક છે. કદાચ સાચું પણ છે. પરંતુ સતત ભૂતકાળની ભૂલોને ખેંચી લાવતા રહીએ, તો એ સંબંધના વર્તમાનને ઝંખી નાખે છે.
હા, તમે શબ્દોના યુદ્ધમાં જીતી શકો—
પરંતુ એ જીતનું શું કરશો!!
જો સામેનો માણસ ધીમે-ધીમે તૂટી રહ્યો હોય?

સંબંધમાં બે લોકો વચ્ચે માત્ર પ્રેમ જ નહીં, પરંતુ માફીની જગ્યા પણ હોવી જોઈએ. ભૂલ કરવી માનવીય છે,
પણ દરેક વખતે એને પકડીને બેસી જવું એ સંબંધને ઝેર પૂરવા સરખું છે.

જ્યારે તમે કોઈની ભૂલોની ફાઇલ હંમેશા ખોલતાં રહો છો, ત્યારે તમે એ વ્યક્તિને યાદ અપાવો છો કે તે કેટલો ખોટો હતો.
પણ એ જ સમયે તમે પોતાને પણ એ જ ભૂતમાં બાંધી નાખો છો—
અને સંબંધનું ભવિષ્ય અધૂરૂં રહી જાય છે.

ક્યારેક છોડી દેવું જ જીતવાનું એકમાત્ર માર્ગ હોય છે.
ભૂલને ભૂલી જવું એ કમજોરી નથી,
એ સમજૂતીની તાકાત છે.
સહેજે હારી જવું એ હાર નથી,
એ સંબંધને જીતવાનું સૌથી સુંદર સ્વરૂપ છે.

રિસ્તાઓ થી જીતવું સરળ છે,
પણ હૃદયથી જીતવું મુશ્કેલ.
અને જો તમે હૃદયવાળા સંબંધ ઈચ્છો છો,
તો ભૂલો યાદ રાખવાને બદલે,
પાઠ યાદ રાખો.

કારણ કે—

ભૂલોથી લડશો તો લડાઈ જીતી જશો,
પણ એકબીજા સાથે લડશો તો સંબંધ હારી જશો.